ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ ΑΙ.Χ.ΜΥ. ΕΑΑK

Να δώσουμε σχήμα στην ελπίδα

Τι ακριβώς είναι ο ΑρΙστερός Χώρος ΜεταπτΥχιακών

Επειδή δε μας καλύπτει η διαχειριστική λογική των παρατάξεων…

Παίρνουμε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ενός ανοιχτού αριστερού σχήματος ανεξάρτητου από κράτος, καθηγητές και κόμματα, που λειτουργεί χωρίς ιεραρχία στελέχη, μέλη, γραμματείς και φαρισαίους, πολυτασικού, όπου δεν υπάρχουν ούτε εγγραφές ούτε διαγραφές και η διαφορετικότητα και η διαφωνία δεν αποτελούν ούτε κατάρα ούτε αυταξία αλλά έναυσμα για διάλογο και συνδιαμόρφωση.

Η επιλογή μας για συντονισμό με άλλα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα σε πανελλαδικό επίπεδο στο πλαίσιο της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης προέκυψε από την ανάγκη μας για κοινό διεκδικητικό πλαίσιο και δράση σε ζητήματα που αφορούν στη διεκδίκηση των συμφερόντων της πλειοψηφίας των φοιτητών πανελλαδικά. Παλεύουμε για ένα ανατρεπτικό κίνημα που θα διαμορφώνει ένα ρεύμα αμφισβήτησης με κοινωνική απεύθυνση. Συμμετέχουμε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση ένα μέτωπο που δρα σε πανελλαδικό επίπεδο, συνενώνοντας σε ανώτερο επίπεδο σχήματα και αγωνιστές. Στόχος μας είναι η ενδυνάμωση των αγώνων μας και η αυτοτελής εμφάνιση στο Πανεπιστήμιο της επαναστατικής Αριστεράς, της Αριστεράς των κριτηρίων και των νικηφόρων αγώνων.

 Στα πλαίσια της καθημερινής μας  δράσης και παρέμβασης στο τμήμα ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε «μικρούς και μεγάλους κινδύνους», νόμους και θεσμούς, την καθηγητική αυθαιρεσία, τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το αντικείμενό μας. Τα κυριότερα ζητήματα με τα οποία ασχολείται το σχήμα μας, αφορούν:

• Τις Γενικές Συνελεύσεις. Μετά το μεγαλειώδες κίνημα των δύο τελευταίων ετών, η μαζικότητα των Γ.Σ. ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Είναι σημαντικό οι Γ.Σ. να είναι όσο μαζικότερες γίνεται, ώστε κάθε φορά να αποτυπώνεται η πραγματική αντίληψη του Φοιτητικού Συλλόγου.
• Την ανάπτυξη μαζικών νικηφόρων κοινωνικών αγώνων, νικηφόρων κινημάτων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας ενάντια στο αστικό μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων). Ο νέος νόμος-πλαίσιο (νόμος 3549/06), οι νόμοι για την αξιολόγηση-ΙΔΒΕ-ΔΟΑΤΑΠ, ο νεοψηφισμένος νόμος για τα ΚΕΣ είναι μόνο κάποια από τα κορυφαία ζητήματα με τα οποία το Φοιτητικό Κίνημα έρχεται να αντιπαρατεθεί

Η μαζικοποίηση των μεταπτυχιακών αναγκαιότητα του κεφαλαίου

     Όσον  αφορά ειδικά το μεταπτυχιακό, το διδακτορικό και την έρευνα θα πρέπει να ειπωθούν κάποια συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις οι οποίες τελικά μπορούν να αποσαφηνίσουν την συνολική εικόνα που επικρατεί στους τομείς αυτούς.

     Στο πλαίσιο του επιχειρηματικού πανεπιστημίου η μαζικοποίηση των μεταπτυχιακών που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια βρίσκει έδαφος στην ανάγκη της πλειοψηφίας του νέου κόσμου ν' αποκτήσει περισσότερα εφόδια στον αγώνα της εργασιακής αποκατάστασης και έρχεται ν' απαντήσει με αντιδραστικό τρόπο στην εκρηκτική αύξηση της γνώσης. Είναι μια κίνηση του κεφαλαίου που εξυπηρετεί δύο βασικές του ανάγκες: αφενός το περαιτέρω ταξικό φιλτράρισμα και κατακερματισμό των αποφοίτων-μελλοντικών εργαζόμενων με την ύπαρξη ενός επιπλέον υπερεξειδικευμένου τίτλου γύρω από παρόμοια γνωστικά αντικείμενα στα οποία βασίζονται και τα πτυχία και αφετέρου τη δημιουργία ενός φτηνού εργατικού δυναμικού στα πάσης φύσεως ερευνητικά προγράμματα που ακόμα πιο οργανωμένα και μαζικά διεξάγονται στο πανεπιστήμιο.

     Αυτή η διπλή φύση των μεταπτυχιακών είναι έκδηλη και στο ότι συχνά οι μεταπτυχιακοί σπουδάζουν πληρώνοντας δίδακτρα ενώ ταυτόχρονα εργάζονται σε ερευνητικά προγράμματα. Τα μεταπτυχιακά πολλές φορές συγκροτούνται αποσπώντας τμήματα του γνωστικού αντικειμένου του προπτυχιακού κύκλου απαξιώνοντας το πτυχίο, ενώ σε μεγάλο βαθμό μπορούν να λειτουργήσουν και ως ο «δούρειος ίππος» μέσω του οποίου τόσο οι πρόωρες εξειδικεύσεις όσο και οι αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις (δίδακτρα, αξιολόγηση, κοκ) συγκροτούνται και σταδιακά επιβάλλονται και στον προπτυχιακό κύκλο. Στα μεταπτυχιακά απευθύνονται χιλιάδες πτυχιούχοι και ήδη εργαζόμενοι, στη βάση συλλογής περισσότερων προσόντων στον ατομικό τους φάκελο, ώστε να προσαρμόσουν τις γνώσεις τους σε κάποια βραχυχρόνια ειδίκευση που θα τους «επιτρέψει» είτε να εργαστούν πρόσκαιρα είτε ν' ανταγωνιστούν δεκάδες υποψηφίων συναδέλφων στις συνεντεύξεις είτε να βελτιώσουν την δική τους προσαρμοστικότητα σ' αυτό που το αφεντικό τους απαιτεί στη δουλειά τους. Ωστόσο στην πράξη αποδεικνύεται ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η ατέρμονη συλλογή προσόντων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ο εγγυητής των εργασιακών και επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.

     Στα δε διδακτορικά η πολλαπλότητα της επιστημονικής γνώσης τείνει να εκτοπιστεί προς όφελος της επικράτησης ενός κυρίαρχου μοντέλου γνώσης το οποίο οικοδομείται στο κέρδος. Τα προϊόντα του τείνουν να γίνονται οι «κράχτες» για την απόσπαση μιας καλής ευρωπαϊκής ή ιδιωτικής χρηματοδότησης. Η υπαγωγή όμως της επιστήμης στη λογική του κέρδους και της «αποτελεσματικότητας» η άκριτη υιοθέτηση και υπεράσπιση εκ μέρους των ερευνητών των κυρίαρχων θεωριών και μεθόδων έρευνας ενέχει μια σιωπηρή αποδοχή: αυτή του τέλους της ιστορίας άρα και της επιστημονικής αναζήτησης προς κατευθύνσεις που δεν αρκούνται στη «διόρθωση» του σήμερα αλλά που στ οχεύουν σε ένα καλύτερο αύριο. Οι Υ.Δ.. είναι το βασικό εργατικό δυναμικό αυτής της ερευνητικής παραγωγής ιδιαίτερα στις σχολές παραγωγικής - τεχνολογικής αιχμής. Με αντάλλαγμα την απόκτηση του διπλώματός τους ή την απόσπαση ενός μικρού μισθού με τη μορφή υποτροφίας ή την ανταποδοτική χρηματοδότηση από κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα οι Υ.Δ.. που διεκπεραιώνουν ερευνητικά τα αποτελέσματα των οποίων αξιοποιούνται με κερδοφόρο τρόπο τείνουν να γίνονται η πλειοψηφία. Αλλά ακόμη και όταν δεν εργάζονται στα πλαίσια ενός ερευνητικού η διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων των διατριβών δίνει το δικαίωμα στα πανεπιστήμια να πωλούν σε εταιρίες ή κρατικούς οργανισμούς τα αποτελέσματα αυτά.

     

      Οι συνθήκες εργασίας των μεταπτυχιακών και Υ.Δ. μέσα στα πανεπιστήμια ακολουθούν πολλές φορές το βασικό εργασιακό μοντέλο εκμετάλλευσης που επικρατεί και στη σύγχρονη αγορά. Αναφορικά με το επικουρικό διδακτικό έργο, στις περισσότερες περιπτώσεις είτε είναι μαύρη εργασία είτε κακοπληρωμένη με μοναδικό αντάλλαγμα την αναγνώρισή του ως προϋπηρεσία στο βιογραφικό. Οι μεταπτυχιακοί και ΥΔ καλύπτουν τα κενά του μόνιμου διδακτικού προσωπικού, το οποίο και σταδιακά συρρικνώνεται (βλ. και επισκέπτες καθηγητές στο νέο ν/σ για την Έρευνα και την Τεχνολογία) ή απλά το διδακτικό έργο των μελών ΔΕΠ - επιβλεπόντων τους. Από την άλλη, η εργασία σ τα ερευνητικά προγράμματα είναι εμμέσως πλην σαφώς επιβεβλημένη, καθώς πολλές φορές αφενός καθίσταται η μόνη οικονομική διέξοδος, κυρίως για τους ΥΔ αλλά αφετέρου τα διδακτορικά σε αρκετές περιπτώσεις είναι εξ αρχής τμήματα ερευνητικών προγραμμάτων αμφίβολης ποιότητα ς και κοινωνικής αναγκαιότητας με στόχο τα αποτελέσματά τους να αξιοποιηθούν κερδοφόρα από τους εκάστοτε χρηματοδότες. Συνήθως ο διδάκτορας θεωρείται ελεύθερος επαγγελματίας, που όχι μόνο πληρώνεται ανταποδοτικά και πολλές φορές αναντίστοιχα (ή δεν πληρώνεται) για το έργο που παρέχει, αλλά αναλαμβάνει και αποκλειστικά το κόστος ασφάλισής του. Ακόμα και στην περίπτωση των κρατικών υποτροφιών η αυτοασφάλιση είναι καθεστώς.

Κόντρα στην αυταπάτη της ατομικής ανέλιξης με «θυσίες» διεκδικούμε συλλογικά

     Απέναντι στην πολυδιάσπαση και υπερεξειδίκευση που εξυπηρετούν τα μεταπτυχιακά το αίτημα για όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα στο πτυχίο και την κατάργηση των ΜΔΕ ενοποιεί του απόφοιτους, καταδεικνύει το κοινό τους εργασιακό μέλλον, διασφαλίζει τη δυνατότητα των συλλογικών διεκδικήσεων εναντιώνεται στη μετατροπή του πτυχίου σε βεβαίωση κατάρτισης χωρίς δικαιώματα. Το αίτημα αυτό, είναι οργανικό κομμάτι της αντίληψης για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση. Ενάντια στο κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων (ΑΕΙ/ΤΕΙ/ΙΕΚ/ΚΕΣ/ΜΔΕ/νέα τμήματα) και των επαγγελματικών & εργασιακών μας δικαιωμάτων, για ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, για άρση του διαχωρισμού θεωρητικής - τεχνολογικής εκπαίδευσης. Η έρευνα και η παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης θεωρούμε ότι πρέπει να καλύπτεται από τα διδακτορικά με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ως ερευνητική εργασία και επιπλέον να απεξαρτηθεί από τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα ανταποδοτικά επιχειρησιακά κοινοτικά προγράμματα (ΕΠΕΑΕΚ). Να υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, δηλαδή τις ανάγκες της πλειοψηφίας φοιτητών και εργαζομένων και να αξιοποιείται από αυτούς που εργάζονται για να την παράγουν και να την χρηματοδοτούν [από την υπεραξία που αποσπάται από τους εργαζόμενους και καρπώνεται ως κέρδος το συλλογικό (κράτος) και ατομικό (επιχειρήσεις - ιδιώτες) κεφάλαιο προέρχονται οι επενδύσεις στην έρευνα]. Τα αιτήματα αυτά, από την βελτίωση των όρων εργασίας εντός και εκτός πανεπιστημίου έως τον έλεγχο της έρευνας και της γνώσης που παράγουμε μέσα στο πανεπιστήμιο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την καταδίκη όλων των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, που πλαισιώνουν το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, παγιώνουν την αντικατάσταση της εργασίας με δικαιώματα από την απασχόληση, εμπορευματοποιούν την έρευνα και αναιρούν τη κοινωνική της καταγωγή και ιδιοκτησία. Σε αυτή τη βάση, οι μεταπτυχιακοί και οι ΥΔ είμαστε και πρέπει να γίνουμε στην πράξη οργανικό κομμάτι του φοιτητικού κινήματος σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, να διεκδικήσουμε τα υλικά μας συμφέροντα συλλογικά, υπερβαίνοντας τη ν αυταπάτη της ατομικής ανέλιξης με κόστος την ολοένα και εντεινόμενη εκμετάλλευσή μας. Δεν έχουμε να χάσουμε παρά μόνο το παρόν και μέλλον μαύρης εργασίας που απλόχερα μας προσφέρουν.

      Απέναντι  σε όλα αυτά εσύ πρέπει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου  και να απαντήσεις. Να παραμερίσεις τον δρόμο της ατομικότητας και  να οργανώσεις την δράση σου μέσω των συλλογικών διαδικασιών, μέσω τω νικηφόρων κοινωνικών αγώνων. Η ΕΑΑΚ δεν σε προσεγγίζει για να σε αρπάξει από τα χέρια των άλλων αλλά γιατί με εσένα, τον διπλανό σου, με όλους μας θέλει να δημιουργήσει τους όρους συγκρότησης φοιτητικού κινήματος. Και αυτό το κάνει από την αρχή της ανάπτυξής της.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Καμία άδεια σε κολέγιο-ΚΕΣ, να παρθούν πίσω όσες δόθηκαν. Να σταματήσει κάθε διαδικασία νομιμοποίησης και ισοτίμησής τους. Όχι στην ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05.
• Κατάργηση διδάκτρων, όπου αυτά υπάρχουν, στα μεταπτυχιακά προγράμματα, ούτε κουβέντα για επιβολή διδάκτρων στα δωρεάν μεταπτυχιακά
• Από την στιγμή που έχουμε πληρώσει 2500 ευρώ απαιτούμε άμεση επιστροφή των χρημάτων μας μέσω δωρεάν παροχής ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ, ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΔΡΟΜΩΝ, ΔΩΡΕΑΝ ΕΡΕΥΝΑ.
• Κατάργηση των ΚΕΣ και κάθε μορφής ιδιωτικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Καμία σκέψη για αναθεώρηση του αρ. 16 ή παράκαμψής του.
• Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο, καμία εφαρμογή διάταξής του, να αποσυρθεί ο εσωτερικός κανονισμός. Καμία σκέψη για αξιολόγηση σε κανένα τμήμα.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. Διεύρυνση του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους. Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και των μαχητικών πρακτικών του φοιτητικού κινήματος.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

• Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια και Δωρεάν για όλους.
• Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ενιαίο 12χρονο σχολείο με κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Ελεύθερη πρόσβαση σ’όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στην έρευνα χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς.
• Να αποσυρθούν οι ψηφισμένοι νόμοι για ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, Αξιολόγηση, έρευνα και μεταπτυχιακά.
• Aπεμπλοκή της Ελλάδας από τον Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ), μπλοκάρισμα της διαδικασίας της Μπολόνια, ανυπακοή στις κατευθύνσεις και οδηγίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
• Ενάντια στην εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των σπουδών. Όχι στα μαζικά κοψίματα.
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγκοινωνίες για όλους τους φοιτητές.
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων.
• 1400 Ευρώ κατώτατος μισθός, για να ζουν όλοι αξιοπρεπώς από μια και μόνο δουλειά. Όχι στο “πάγωμα” των μισθών και

τη λιτότητα, να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ.

• Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με πρόσχημα την κρίση.
• Μόνιμη, σταθερή, λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Όχι στην ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντι-ασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Πετραλιά-Ρέππα-Σιούφα). Πλήρη και διευρυμένη ασφαλιστική και υγιειονομική κάλυψη όλων των εργαζομένων, καθώς και των νέων πτυχιούχων και ανέργων.
• Άμεση νομιμοποίηση των μεταναστών, να αποκτήσουν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Άσυλο σε όποιον το ζητήσει. Όχι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Όχι στο Σύμφωνο Μετανάστευσης της ΕΕ
• Να διαλυθούν τώρα ΜΑΤ και ειδικές δυνάμεις καταστολής, αφοπλισμός της αστυνομίας. Κατάργηση της χρήσης χημικών και δακρυγόνων. Να φύγουν οι χαφιεδοκάμερες από τους δρόμους.
• Κατάργηση των τρομονόμων της ΕΕ, καμία εφαρμογή τους. Κατάργηση της “ποινικοποίησης της κουκούλας” και των υπόλοιπων αυταρχικών διατάξεων που ψηφίστηκαν μετά το Δεκέμβρη.
• Όχι στην υποχρεωτική στράτευση στα 18, κανένας νέος μισθοφόρος. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να επιστρέψουν οι Έλληνες φαντάροι από Κόσσοβο και Αφγανιστάν. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και Ευρωστρατό, να κλείσουν οι βάσεις σε Σούδα και Άκτιο.
• Δημιουργία ενιαίου συλλόγου μεταπτυχιακών με παράλληλη λειτουργία τμηματικών συνελεύσεων

αριστερός χώρος μεταπτυχιακών  

  Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Δείτε το πλήρες κείμενο: http://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=40bc4e7911&view=att&th=124a1ce85208af33&attid=0.5&disp=vah&realattid=f_g1dx2wkc4&zw